Capelle aan den IJssel

 De SP wil dat er meer woningen beschikbaar blijven voor de sociale verhuur. Het huidige beleid is er op gericht om betaalbare woningen te verkopen of duur te verhuren. Volgens de SP moet dit beleid van de afgelopen vier jaar stoppen. Het huidige college van Leefbaar Capelle, VVD, CDA, CU en SGP beweren dat er teveel betaalbare huurwoningen zijn in Capelle. Daar klopt niks van, stelt SP-lijsttrekker Jurgen van der Sloot: ‘Het is makkelijk om je kop in het zand te steken, maar er is wel degelijk een probleem om aan een betaalbare huurwoning te komen in Capelle aan den IJssel. Zeker de starters hebben het nakijken. Ook gezinnen zijn de klos, want goede betaalbare eengezinswoningen in de sociale sector zijn er niet meer. Deze worden massaal verkocht of voor een absurde huurprijs aangeboden.’

 
Anderhalf jaar geleden werd er gesproken over een gemiddelde wachtlijst van vier tot vijf jaar in Capelle. De afgelopen periode zijn het aantal sociale woningen alleen maar afgenomen door verkoop of huurprijzen ver boven de liberalisatiegrens. Van der Sloot: 'Ik volg nu al een paar maanden het woningaanbod van Havensteder. Eengezinswoningen zitten er nauwelijks tussen, op een paar kleine woningen na waar vervolgens zo'n 80 tot 100 mensen op reageren. Elke beetje serieuze woning van meer dan 80m2 wordt meteen in de verkoop gezet of verhuurt voor ruim 900 euro per maand. Hierdoor zijn deze woningen niet beschikbaar voor een gezin met een laag tot midden inkomen, waar deze huizen wel oorspronkelijk voor zijn gebouwd.

 
De SP wil zich inzetten om dit beleid te veranderen, zodat deze woningen niet meteen in de verkoop worden gezet wanneer een huurder eruit gaat. Ook pleit de SP ervoor om bij nieuwbouw er minimaal 40% uit sociale huurwoningen voor terug moeten komen. 'We zien wat er met de andere nieuwe Hovenappartementen is gebeurd. Er moesten duurdere appartementen komen, maar deze staan al jaren leeg. Dat doet het centrum ook geen goed.' aldus Jurgen van der Sloot

Twee voorbeelden van eengezinswoningen die verhuurt worden boven de sociale huurgrens en hiermee onbereikbaar zijn voor mensen met een laag tot midden inkomen.